Ariketa fisikoaren eta dieta osasuntsuaren programa baten epe luzeko efektuak lehenengo mailako hipertentsioa eta obesitate morbidoa zuen pertsona

Abstract

HELBURUAK: 1) Lehenengo mailako hipertentsioa (HTA) eta obesitate morbidoa zuen pertsona batengan ariketa fisikoaren eta dieta osasuntsuaren programa baten epe luzeko efektuak aztertzea, 2) tentsio arterialean, gorputzeko konposizioan, aldagai biokimikoetan eta gaitasun kardiobaskularretan bai lau hilabeteko interbentzioa egin ondoren, bai epe luzeko efektuak aztertzea. METODOAK: Ikasketa kasu honetan 50 urteko emakume batek parte hartu du. Horretarako lau neurketa egin zitzaizkion: interbentzio aurretik lehenengo testa burutu zitzaion (T0), 16 asteko interbentzioaren ondoren (T1), 6 hilabete gainbegiratu gabe egon ondoren, bakarrik nutrizio eta jarduera fisikoaren gomendioekin (T2), urtebete gainbegiratu eta gomendiorik gabe bere kabuz jarraitu zuen atxikimendua (T3), eta beste urtebete pasa ondoren (T4). Ondorengo probak lehenengo hiru testetan egin ziren eta gorputzeko konposizioa ere T4 testean: gaitsun kardiorespiratorioa Modified Shuttle Walk testaren eta zikloergometroa batean egindako esfortzu proba piko eta gas analizatzaileen bitartez neurtu zen. Tentsio arteriala monitore anbulatorioarekin eta biokimikakoa odol- analisiaren bitartez. EMAITZAK: T0 eta T4 arteko baloreak ikusiz, hobekuntza handiak egon ziren hasieratik bukaerara; gorputz konposizioari dagokionez, gorputzeko masa-%34,2, gorputzeko masa indizea-%36,2 eta gantz masa-%56,6a jaitsi zen; biokimikari dagokionez, dentsitate baxuko lipoproteina-%22,4, triglizerido-%28,9, eta gibeleko entzimen balioak ere jaitsi ziren. Ordea, dentsitate altuko lipoproteina-%41,4a igo zen. Gaitasun kardiobaskularrari dagokionez, oxigeno kontsumo pikoaren balioak %100 (mL·kg-1 ·min- 1 ) eta, %33 (L·min-1 ) eta MET %93,2a hobetu zuten. KONKLUSIOAK: Lan honen emaitzek adierazten dute HTA eta obesitatea pairatzen duen pertsona batek, tratamendu ez farmakologikoaren bidez (nutrizio osasuntsua eta jarduera fisikoa) gaixotasun kardiobaskularraren arrisku maila murriztu daitekeela. Gorputzeko masaren eta tentsio arterialaren jaitsiera, aldagai biokimikoak zuzentzea eta gaitasun kardiorespiratorioaren igoera adierazle nagusiak dira arrisku kardiobaskularra jaisteko.