Show simple item record

dc.contributor.authorSánchez Bayle, Marciano
dc.date.accessioned2020-06-26T11:38:50Z
dc.date.available2020-06-26T11:38:50Z
dc.date.issued2012
dc.identifier.citationLan harremanak (27) : 175-188 (2012)
dc.identifier.issn1575-7048
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10810/44545
dc.description.abstractEstatuko Osasun Sistemaren sostengarritasuna eta berak eskaintzen dituen prestazioen kalitatea eta seguritatea bermatzeko premiazko neurriak jasotzen dituen apirilaren 20ko, 16/2012 Errege Dekretu-Legeak, agerian jartzen du gizakiaren oinarrizko eskubidea den osasun sistema unibertsalarekin amaitzeko borondatea, segurtatze ereduaren alde egiten baitu, horrekin baliabide gutxien dituzten pertsonen aurka joaz. Bigarrenik, nolabaiteko jarrera xenofoboa azaltzen da, osasun sistematik kanpo gelditzen baitira egoera irregularrean dauden atzerritarrak. Era berean, kopagoa ezartzen duen sistemak larriki erasotzen die pentsionistei eta gaixo kronikoei. Horren aurrean, farmazia-industriaren gaineko jarduerak erabat itxurazkoak dira.; The 16/2012 Real decree of the 20th April 2013 on "urgent measures to guarantee the sustainability of the National Health System and to improve the quality and safety of its provisions", shows the wish to end with the universal health-care system as a basic right of the people, in favour of a model of health assurance which would be detrimental for the people with fewer resources. Secondly, it shows a certain xenophobic attitude by leaving out of the health-care service the illegal immigrants. Also, the setting up of the co-payment system will be an extremely aggressive measure for pensioners and chronic patients. By contrast, the proceedings over the pharmaceutical industry are testimonial.; El Real Decreto-ley 16/2012, de 20 de abril, de medidas urgentes para garantizar la sostenibilidad del Sistema Nacional de Salud y mejorar la calidad y seguridad de sus prestaciones, evidencia la voluntad de acabar con el sistema sanitario universal, como derecho básico de la ciudadanía, favoreciendo un modelo de aseguramiento, lo cual perjudica a las personas con menos recursos. En segundo lugar, se muestra cierta actitud xenófoba al dejar fuera de la atención sanitaria a los inmigrantes no regularizados. Asimismo, el establecimiento del sistema de copagos supone una medida extremadamente agresiva para los pensionistas y enfermos crónicos. En contraste, las actuaciones sobre la industria farmacéutica son testimoniales.
dc.language.isospa
dc.publisherServicio Editorial de la Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.titleComienza la contrarreforma sanitaria
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/article
dc.rights.holder© 2012, Servicio Editorial de la Universidad del País Vasco Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

  • (2012) Número 27
    Negoziazio kolektiboa: lehiakortasuna eta soldatak;;Negociación colectiva: competitividad y salarios

Show simple item record