Show simple item record

dc.contributor.authorPiris, Silvia
dc.date.accessioned2020-06-26T12:06:20Z
dc.date.available2020-06-26T12:06:20Z
dc.date.issued2016
dc.identifier.citationLan harremanak (33) : 150-175 (2016)
dc.identifier.issn1575-7048
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10810/44621
dc.description.abstractIn the current context of a systemic crisis of capitalism a critical review of how agriculture and food production are being seen is of central importance. The capitalist agro-industrial model based on the principle of seeing food as merchandise rather than as a right, and organised around the interests of the big transnational corporations, leads to food, ecological, social and economic vulnerability. In the face of this, the food sovereignty agenda, as a holistic, open and alternative approach, represents an anti-hegemonic proposition of the first order: regions as the strategic sphere for implementing this agenda, and public policy as the fundamental tool to drive the transition to other models of social, political and economic organisation that place food and the sustainability of life at centre stage.; En el contexto actual de crisis sistémica del modelo capitalista la revisión crítica de cómo se está entendiendo la agricultura y la producción de alimentos resulta central. El modelo agroindustrial capitalista, basado en ese principio de entender la alimentación como mercancía y no como derecho, y estructurado en torno a los intereses de las grandes empresas transnacionales, genera vulnerabilidad alimentaria, ecológica, social y económica. Frente a esto, la agenda de la soberanía alimentaria, como enfoque integral, abierto y alternativo, se nos presenta como una propuesta contrahegemónica de primer orden, los territorios como ámbito estratégico para la implementación de esta agenda, y las políticas públicas como herramienta tractora fundamental para transitar hacia otros modelos de organización sociales, políticos y económicos que coloquen la alimentación y la sostenibilidad de la vida en el centro.; Sistema kapitalistaren krisi sistemiko egoera honetan, funtsezkoa da nekazaritzaren eta elikadura ekoizpenaren ulermenaren berrikusketa kritikoa egitea. Nekazaritza eta industria modelo kapitalistak -elikadura merkantzia gisa ulertzen duena eta ez eskubide moduan, eta enpresa transnazional handien interesen inguruan egituratzen dena- elikagaien zaurgarritasuna, zaurgarritasun ekologikoa, soziala eta ekonomikoa sortzen ditu. Horren aurrean, elikadura-burujabetzaren agenda oinarrizko kontra-hegemonia proposamen gisa aurkezten da; lurraldeak agenda hori ezartzeko jardun-eremu gisa; eta politika publikoak oinarrizko trakzio-tresna gisa, elikadura eta bizitzaren jasangarritasuna ardatz moduan dituzten antolakuntza modelo sozialetara, politikoetara eta ekonomikoetara igarotzeko.
dc.language.isospa
dc.publisherServicio Editorial de la Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.titleSembrando soberanía alimentaria para otros modelos de vida en Euskal Herria. Las políticas públicas locales como herramienta de transformación
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/article
dc.rights.holder© 2016, Servicio Editorial de la Universidad del País Vasco Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua
dc.identifier.doi10.1387/lan-harremanak.16102


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

  • (2016) Número 33
    Propuestas y resistencias al poder de las empresas transnacionales

Show simple item record